سرم رینگر محلول مایع داخل وریدی است که پزشک جهت درمان دهیدراتاسیون و بازگرداندن تعادل مایعات بدن تجویز می‌کند. این سرم حاوی نمک‌های الکترولیتی اصلی مانند سدیم، پتاسیم، کلرید و کربنات و گلوکز به عنوان منبع انرژی برای سلول‌ها است.

در مواقعی که بدن نیاز به تعویض مایعات دارد، مانند اسهال و استفراغ شدید، نارسایی کلیه، سوختگی شدید، عمل جراحی بزرگ یا در موارد اضطراری مانند ضرورت تزریق مایعات مصرف این سرم پیشنهاد می‌شود تا تعادل آبی و الکترولیتی بدن را تسهیل نموده، کمبود مایعات را جبران کند و باعث بهبود عملکرد عضلات شود. 

مهم‌ترین نکته درباره مصرف این محلول تزریقی این است که حتما باید با تجویز و تشخیص پزشک باشد. مصرف خودسرانه آن به دلیل احتمال عوارض جانبی توصیه نمی‌شود. در ادامه این مقاله با ما باشید تا بیشتر با این سرم، عوارض احتمالی و ترکیبات آن آشنا شوید.

اگر می‌خواهید برای بیماری خود از این سرم استفاده کنید، حتما با متخصص عمومی مشورت کنید. همچنین می‌توانید از مشاوره دارویی در دکترتو استفاده کنید. شما می‌توانید از طریق سایت دکترتو با بهترین پزشکان در ارتباط باشید. در دکترتو علاوه بر سیستم تعیین وقت حضوری امکان مشاوره آنلاین و تلفنی با پزشکان وجود دارد.

سرم رینگر قندی است یا نمکی؟

این سرم یک محلول نمکی الکترولیتی است و قند ندارد. ترکیبات اصلی آن شامل نیترات سدیم، کلرید سدیم، کلرید پتاسیم و بیکربنات سدیم است.

نحوه مصرف سرم رینگر

به صورت تزریق وریدی و با تجویز پزشک استفاده می‌شود. برای مصرف صحیح مراحل زیر را دنبال کنید:

  • در صورتی که در یخچال نگهداری می‌شود، قبل از استفاده باید به دمای معمول برسد. قبل از باز کردن بسته، از صحت بسته‌بندی و تاریخ انقضا اطمینان حاصل کنید.
  • قبل از تزریق، دست‌ها را با آب و صابون یا محلول ضدعفونی کننده مناسب تمیز کنید. همچنین، وسایل مورد استفاده برای تزریق نیز باید تمیز و ضدعفونی شده باشند.
  • سرم رینگر را از بسته بیرون آورده و در یک سرنگ یا کیسه تزریق قرار دهید. به دقت و با استفاده از تکنیک صحیح، به ورید بیمار تزریق کنید. این مرحله باید توسط پزشک یا پرستار مجرب انجام شود.
  • مقدار، سرعت و طول زمان تزریق باید بر اساس دستورات پزشک تعیین شود.